second day of summer
Mijn laptopscherm staat op zijn allerhelderst, en toch moet ik door de zon mijn ogen tot spleetjes knijpen om goed te kunnen zien wat er zich op het scherm bevindt. De zon brandt op mijn huid. Ik had me eigenlijk moeten insmeren met zonnebrandcrème, maar eigenlijk kan het me niet veel schelen. De aftersun staat binnen klaar en bovendien vind ik het heerlijk om later de velletjes van mijn huid af te pulken.
Ik bevind me op het dak van het huis waar ik woon. Het dak grenst aan mijn slaapkamer en is ook nog eens alleen toegankelijk vanuit mijn slaapkamer. Het is mijn privédakterras (duur woord, maar het is heus niet zo luxe als het woord mogelijk doet vermoeden - er staan geen eens stoelen). Het is de plek waar ik altijd ga zitten, mits het niet giet van de regen of vriest van de koud. Ik kan hier nadenken, alleen zijn en genieten. Ik voel me hier net een soort king of the world. En mijn uitzicht is ook nog eens pittig goed. 's Avonds kan ik genieten van het ondergaan van de zon en 's ochtends is het er nog heerlijk koel. Zomerkrabbels is hier bedacht, ontstaan en uitgevoerd. Mijn komende dagboekstukjes zullen hier geschreven worden.
