Boem. Klap. Daar ben ik. Mijn allereerste blogpost en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet schrijven. Hallo, wereld.
Ik heb een hekel aan voorstelrondjes. Kort zeggen wie ik ben, want ik ben zoveel meer dan alleen mijn naam, leeftijd en hobby's. Daar heb je gelijk de reden dat ik mijn blog bij dezen begin. Ik wil mezelf beter kunnen uiten. Laten zien wie ik echt ben. Mezelf bewijzen. En ik denk dat ik dat het beste kan doen op een schrijvende wijze met heel veel woorden. We zullen het zien.
Daarnaast zie ik mijn gloednieuwe blog als een uitlaatklep, maar misschien nog het meest als een soort online dagboek. Ik wil mijn leven op deze manier vastleggen en ik neem jullie graag mee op mijn avontuur. Daarbij blijf ik het liefst anoniem, want dan kan ik mijn diepste geheimen, gevoelens en gedachtes delen, zonder na te hoeven denken of ik eigenlijk wel wil dat mensen dit van mij weten.
Als allerlaatste hou ik van schrijven. Ik schrijf graag proza, poëzie, alles. En ik ben van plan die dingen te delen. Maar planningen kom ik niet altijd na, dus verwacht er niet te veel van.
Pfoe, dat was een hele bevalling. Misschien vraag je je nu nog steeds af wie ik nou eigenlijk ben. Ik kan dat kind zijn dat naast jou zit tijdens de wiskundeles, ik kan dat kind zijn dat je soms wel eens ziet fietsen, ik kan iedereen zijn. En ik ben gewoon een meisje.
Liefs,
Zomerkind
