Rotopmerkingen en schuldgevoelens | Weekdagboek

Week 45 (Maandag 2 november - Zondag 8 november)

Dinsdag
Ik ben een nieuw verhaal begonnen en ik ben behoorlijk enthousiast. Als mensen mij vragen waar ik mijn inspiratie vandaan haal, antwoord ik meestal met 'de douche'. Want echt waar: als ik even niet meer weet wat ik moet, stap ik onder de douche en kom ik met de geniaalste dingen aanzetten. Maar dit idee ontstond niet onder de douche, nee, het ontstond in mijn bed. Toen mijn ogen bijna dichtvielen van vermoeidheid, moest ik het licht weer aandoen om vervolgens twee pagina's in mijn notitieboekje vol te krabbelen. Ik heb daarna heerlijk geslapen.

Donderdag
Vandaag heb ik geleerd dat opmerkingen die niet kwetsend bedoeld zijn (tenminste, daar ga ik vanuit) mij best rot kunnen laten voelen. Ik wil verder niks over de context kwijt, maar iemand vertelde me vandaag dat ik eruit zag als veertien jaar. Oké, twee jaar geleden was ik veertien. Toen zag ik er anders uit. Ik straalde achteraf gezien een en al onzekerheid uit. Ik hoopte dat dit inmiddels weg zou zijn, maar met die opmerking had ik weer even het gevoel dat ik dat onzekere meisje was. Als je dit ooit leest: je wordt bedankt.

Vrijdag 
Ik heb gelogen om ergens onderuit te komen. Stom van me eigenlijk. Ik voel me er niet eens schuldig over.

Zondag
Ik heb mijn eerste maandelijkse videodagboek vandaag opgenomen. Het is nog een beetje onwennig om tegen een camera te praten, maar ik vond het tof. Met in mijn achterhoofd het idee dat ik die video's over twintig jaar terug ga zien, doe ik het met liefde. Hij is twintig minuten lang geworden. Ik wist niet dat ik zoveel tegen mezelf te zeggen kon hebben.


Note: Mijn weekdagboeken komen in het vervolg elke zaterdag. Dan heb ik de tijd om ze over te typen, vanuit mijn notitieboekje naar digitaal papier.

Liefs,
Zomerkind