Ik ga dagboeken | Weekdagboek

Week 44 (Maandag 26 oktober - Zondag 1 november)

Maandag
Waarom heb ik ook al weer besloten om te gaan dagboeken (lees het als een werkwoord)? Ik ben niet zo goed in dingen volhouden. Bovendien heb ik geen leven en ben ik eigenlijk maar een saaie trut, die naast school niet bijzonder veel meemaakt. Maar ik sta wel open voor proberen. Een dagboek heb ik immers nog nooit lang volgehouden.

Woensdag
Een vrouw ploft bijna neer op mijn tas, maar ik kan hem nog net redden van de oude mensen billen. Ze is blind, had mijn tas natuurlijk niet gezien en ik was behoorlijk asociaal door het ding in een propvolle trein op een lege stoel te dumpen. Leermomentje: hou je tas bij je in de trein, om onhandige tasredacties te voorkomen. De rest van de rit kan ik alleen maar denken over hoe het zou zijn om niks te kunnen zien. Geen televisie kunnen kijken, niet kunnen genieten van de blaadjes die langzaam maar zeker verkleuren en naar beneden dwarrelen. Jezelf niet kunnen zien. Het moet vreselijk zijn.

Vrijdag

Die blaadjes waar ik het woensdag over had, zijn niet tof. Van school naar huis moet ik door een lange straat fietsen met heel veel bomen. Er liggen bizar veel blaadjes op de weg, waar door ik bijna van mijn fiets afpleur. Ik irriteer me er nogal aan. Firstworldproblems, right? Doe mij toch maar weer de zomer. Dan doe ik mijn naam nog wat eer aan.

Zondag
Ik hou eigenlijk helemaal niet van muziek. Dat heb ik zojuist geconstateerd. Ik zet het namelijk alleen maar op als de gedachtes die door mijn hoofd spoken me te veel woorden. Als mijn hoofd te vol zit. En op zo'n moment is muziek een welkome afleiding. Maar dat soort momenten  zijn niet de mooiste momenten uit mijn leven. Integendeel. Muziek doet me denken aan drukte en negatieve emoties. Daarom hou ik niet zo van muziek.

Liefs,
Zomerkind