1/16/2016

Over oude gewoontes en geloof | Weekdagboek

Voor wie mij volgt (ha, volgens mij ben ik de enige), zal een oorverdovende stilte opgevallen zijn. Dit nieuwe jaar weet ik gewoon niet meer wat ik met mezelf aanmoet. Twijfelaar? Ja. Maar dat zie ik als een goede eigenschap. Overhaaste beslissingen zijn meestal niet de goeden. Daarom dat het bij mij even moest duren.

Maar ik ben weer terug met mijn eeuwige weekdagboeken. Om oude tradities voort te zetten, blijven deze dingen elke zaterdag stipt om 9:00 uur online komen. Hilarisch, als je bedenkt dat ik totaal niet van standaard en vaste dingen houd, maar misschien is 2016 voor mij een jaar vol structuur. No

Januari, 3 - Zondag
22:04 uur: Gisteren, nadat ik met mijn eeuwigdurende avondroutine klaar was, begon de hel voor iedereen die goed slapen wil. Allerlei gedachtes vormden zich in mijn hoofd en ik kon ze onder geen mogelijk uitzetten. Ik heb liggen woelen, mijn dekens tienduizend keer van me afgeslagen en ik heb zelfs mijn kussen het bed uitgedonderd. Op dit moment gaat mijn leven wel redelijk, maar ik heb moeite met naar de toekomst kijken. Ik zie namelijk helemaal geen toekomst voor me. Ik weet niet wat ik wil doen, hoe ik terecht wil komen. Dat is frustrerend.

Januari, 4 - Maandag
22:32 uur: God, waarom vind ik het zo moeilijk om mezelf neer te zetten in een groep? Bij anderen lijkt het zo makkelijk en natuurlijk te gaan, maar ik moet belachelijk veel moeite doen me aan te passen. Ik kan het gewoon niet voor elkaar krijgen mijn mond open te trekken en iemand te zijn. Ik voel me als Teske in Expeditie Robinson.

Januari 7 - Donderdag
13:30 uur: De afgelopen dagen zat ik in een soort rollercoaster en had ik totaal niet de behoefte dingen van me af te schrijven. Ik weet niet hoe ik de dingen verwoorden moet. Nu ik weer naar school ga, lijken de dagen steeds korter te worden. Oh, en ik ben ook weer teruggevallen in een oude gewoonte: spijbelen. Gelijk de eerste dag na de vakantie heeft deze girl haar laatste uur gespijbeld. Ik weet dat ik fout zit, maar vrijheid lokte mij de school uit.

Januari 8, - Vrijdag 
13:23 uur: I'm feeling much better! De tweede week van een nieuw jaar is aangebroken en misschien dat ik een paar van mijn eigen verwachtingen al achter me heb gelaten. De strijdbijl van de strijd met mezelf heb ik nog niet begraven, maar ik heb hem in ieder geval uit mijn handen laten vallen.

Januari, 9 - Zaterdag
21:36 uur: Vandaag was ik getuige van iets bijzonders. Een gevoel van verbondenheid tussen mensen, een gevoel van geloof, liefde en hoop. Ik wenste dat ik dat kon. Openstaan voor geloof dat alles beter worden kan.

Liefs,
Zomerkind



4 opmerkingen :

  1. Ik kwam inderdaad eens kijken om te zien of Bloglovin' misschien een artikel niet had doorgegeven ;) Blij dat je terug bent! Ik vind het ook heel erg moeilijk om mezelf te zien binnen 5 jaar ofzo. Ik studeer dan wel, maar volgend jaar zou ik moeten klaar zijn om de arbeidsmarkt binnen te vallen en dat zie ik mezelf nog echt niet doen, brr. We zullen zien wat de toekomst brengt zeker ;) Blij dat je week zo fijn afliep!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je lieve berichtje, doet me goed :). En ja, precies! De toekomst is iets waar je nu nog niet zoveel invloed op hebt en dat maakt me soms angstig.

      Verwijderen
  2. Ik begrijp de stilte op je blog wel, ik heb het de laatste tijd ook zo vaak voor! Je zit in de knoop met jezelf, en dan nog eens een artikel schrijven? Nee, dat gaat gewoon echt niet! Toch fijn om te horen dat je week iets blijer eindigde!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je beschrijft perfect hoe ik me de afgelopen week voelde. Stom hè? Die momenten.

      Verwijderen